Ballade van de gevangene |
Romance del prisionero |
| Het was in de mei, in de meimaand, In de tijden van zwoele warmten. in de tijden waarin de beminden elkander zoekend omarmden – maar ik lig in vochtige kelders jaren na jaren te talmen, ik heb geen weet meer van dagen, geen weet meer van nachten, behalve toen nog een enkele vogel des ochtends aanving te galmen – tot dat een schutter hem doodde… hem geve God geen erbarmen! Uit: Spaanse lyriek van lief en leed |
Por mayo era por mayo, cuando los grandes calores cuando los enamorados van servir a sus amores, sino yo, triste mezquino que yago en estas prisones, que ni sé cuándo es de dia, ni menos cuándo es de noche, sino por una avecilla que me canta al albor – matómela ballestero: déle Dios mal galardón! |
GEDICHTEN VOOR JOU EN MIJ
